Co ze mna

Wiec jestem u kolegi. To byla naprawde bardzo dobra decyzja. W koncu nie musze siedziec zestresowana i uzerac sie z bachorami. Doswiadczam zycia zwyklych amerykanow, a nie jakichs bogaczy, I uwielbiam to! Bede sie chyba starac o zmiane statusu. A no I dostalam maila od babki z biura wiadomosc, zebym dala znac co i jak, bo hostka odkryla, ze odeszlam. To tyle poki co z biezacych informacji :)

Definitywny koniec

To bedzie ostatni post przed moja rezygnacja z programu. We wtorek  albo srode rzucam program i jade do Maryland.Ostatnie dni mnie w tym utwierdzily. Nie chce nawet brac rematchu, bo na sama mysl o opiece nad innymi amerykanskimi dziecmi az mnie skreca. Moglabym to wszystko przetrwac gdyby przyjazd tu byl moim  marzeniem. A nie byl. Powrot do Polski planuje na czerwiec.

DLACZEGO REZYGNUJE
Dzieci nie maja do mnie zadnego szacunku. Matka z tym nic nie robi, bo do niej tez nie maja szacunku. Kaza jej sie zamknac itp.  Ciagle sa wojny o xboxa, mlodszy jak przegrywa to dostaje napadu szalu. Wstaja nawet o trzeciej rano zeby pograc i awanturuja sie. Starszy czesto wola mnie tylko po zeby mnie przegonic po calym domu. W ogole sie nie sluchaja a potem sie spozniamy na zajecia I wychodze na niezorganizowana I nieodpowiedzialna.
Wczoraj jeden wymiotowal i kazal mi zadzwonic do hostki z domowego, nie moglam go znalesc wiec zaproponowalam ze zadzwonie z tego telefonu, ktory mi dali. Na co bachor odpowiedzial, ze hostka na pewno nie odbierze jak zobaczy, ze dzwonie. czyli wyszlo jakie ona ma do mnie podejscie.
Dodatkowo sytuacja z zostawienien mnie z psem na swieta I sylwestra, I niedanie mi kasy na kurs ang, bo juz wystarczajaco duzo wydatkow miala w tym miesiacu... Te pieniadze powinna miec odlozone w razie jak bede chciala podjac jakis kurs...

CO PO REZYGNACJI
 Chce zwiedzic wschodnie wybrzeze, kupic to co zaplanowalam. Do czasu wyjazdu bede mieszkac u znajomego, ktory jest amerykaninem.

Spotkanie Au Pair - zostaje

Moja super host family zostawia mnie na swieta z psem.Poza tym nie chce mi dac wolnego na sylwestra tez ze wzgledu na psa. I naprawde mam juz ich totalnie w dupie i nie zamierzam sie starac, bo to i tak nic nie daje. Nie mam nic do stracenia a rematch ze strony hostki bylby dla mnie wybawieniem.
Wczoraj  mialam spotkanie au pair z mojej okolicy. A prawda jest taka ze wszystkie sa zajebongo daleko ode mnie. Bardzo niej chcialo mi sie isc, humor mialam wisielczy, jednak zdecydowalam, ze nie bede siedziec w domu, bo to jeszcze bardziej mnie dobija. Tak jak sie spodziewalam, niemieckojezyczna ekipa trzymala sie razem, i zadna nie wykazala ochoty zeby zamienic ze mna pare slow. Bardzo przyjazne okazaly sie za to Kolumbijki. Jedna mieszka niedaleko mnie. Tzn wciaz daleko, ale blizej niz pozostale. Bedziemy sie spotykac w polowie drogi i planujemy, ktoregos weekendu wyskoczyc do Atlanty. Moja nowa kolezanka jest tu od czerwca, a nadal tam nie byla. Tak wiec, dzieki temu ze poszlam na spotkanie czuje, ze latwiej bedzie przetrwac, majac odskocznie od host family.

Koniec tego cyrku

Spytalam dzisiaj hostke czy moge wziac wolne na sylwestra. "Nie". To moze na swieta? "Nie". Na swieta moja rodzinka jedzie do rodzicow hostki a ja mam sie opiekowac psem. To samo pozostaje mi do roboty na sylwestra. Hostka gdzies wyjezdza a bachory pewnie wezmie ojciec, jak zwykle kiedy jej nie ma.
To nie jest tak, ze ona nie wie co nalezy do moich obowiazkow. Ona po prostu mysli, ze znalazla jelenia, ktory bedzie znosil jej wybryki bez zadnego slowa. I tu sie myli. Po nowym roku opuszczam program i przenosze sie do znajomego. Co potem to jeszcze mam czas sie zastanowic.

Swiateczne ozdoby - wewnatrz

Dzisiaj troche zdjec swiatecznych ozdob. Poki co wewnatrz. W innym poscie beda ozdoby zewnetrzne. 

Amerykanie wzieli sie za ozdabianie domow na swieta juz nastepnego dnia po swiecie dziekczynienia. Moja hostka nie przylozyla sie do tego zbytnio, ale I tak czuc ze zblizaja sie swieta. 

Country Music

Czyli cos co uwielbiam i co tworzy moj dzien. Odkad mam Kindle nie musze czekac na moment, kiedy wsiade do auta i wlacze swoja ulubiona stacje The Bull - Atlanta's New Country Leader. Teraz slucham jej non stop :)
Country kojarzylo mi sie glownie z rolniczymi stanami, okazuje sie jednak, ze jest to bardzo popularny tutaj gatunek muzyki i nie sluchaja ich tylko ludzie ze wsi.
Pod spodem kilka moich ulubionych piosenek. Polecam je przesluchac, momentalnie wpadaja w ucho. I ci przystojni piosenkarze...

Kip Moore - Beer Money

Florida Georgia Line - Cruise

Luke Bryan - Kiss Tomorrow Goodbye

Justin Moore - Til My Last Day

Greg Bates - Did It For The Girl

Eric Church - Creepin'

Be tough

Wlasnie tego nauczyly mnie ostatnie miesiace, a przede wszystkim pobyt u mojej host rodziny. Trzeba byc twardym. Nie wolno pozwolic zeby ktos zepsul nasze plany I marzenia. Jesli jedna droga zawodzi, to trzeba wybrac inna, ale ciagle isc I nie stawac w miejscu.  Pobyt w USA otworzyl mi oczy. Zawsze myslalam, ze niczego w zyciu nie osiagne i chronicznie unikalam jakiejkolwiek powaznej decyzji zwiazanej z moja przyszloscia. Teraz wiem, ze jesli chce cos zrobic, to nic nie stoi mi na przeszkodzie zeby chociaz podjac ryzyko I brnac przed siebie nie poddajac sie. Dlatego mimo, ze pobyt w tej rodzinie jest dla mnie powodem do caglych nerwow, to nie poddam sie. Nie zmienie rodziny na inna, nie wroce poki co do Polski. Wytrzymam tak dlugo jak zaplanowalam I zaden bachor nie zmieni mojego podejscia.

Random thoughts

Wczoraj Hostka wyjechala w podroz sluzbowa, obilo mi sie o uszy, ze prawdopodobnie do Indii. Wroci dopiero za tydzien. Dzieki temu bachory pojechaly do ojca, i do momentu, kiedy Hostka jest poza domem, ja musze tylko odbierac ich ze szkoly i czekac az przyjedzie po nich tata.
Idealna sytuacja, szczegolnie, ze od niedzieli Hostka byla w bardzo kiepskim humorze, ktory mi rowniez sie udzielal.
Korzystajac z okazji w koncu moglam obejrzec w spokoju telewizje i sie zrelaksowac (mimo iz na codzien nie przepadam za tego typu rozrywka). Ciesze sie tez, ze nie poddalam sie w sprawie kursu, na ktory, jak przeczuwalam, Hostka nie wyrazila zgody z powodu godzin, w ktorych sie odbywa. Znalazlam jednak kurs zawierajacy tylko 46 h i stawiajacy tylko na "grammar", ale w ciagu dnia, kiedy dzieci sa w szkole. Nie wiem czemu, ale nie moglam odpuscic tej szkoly. Z jakiegos powodu ciagnie mnie tam. To chyba ci przyjazni ludzie, ktorzy tam pracuja i domowa atmosfera panujaca w srodku. Nie moge sie doczekac az w koncu poznam nowych ludzi. Za tydzien mam tez spotkanie Au Pair z okolicy, ktorego tym razem nie opuszcze. W domu mojej LCC. Kazdy ma kupic upominek za 10$ i bedziemy wybierac jeden dla siebie nie wiedzac kto go przyniosl. Sounds like fun!
A teraz czas na kolejna dawke relaksu po ciezkim tygodniu. Z kawa. W koncu znalazlam dobra. Od przyjazdu zadna mi nie smakowala... Czulam ze na Starbucks'ie sie nie zawiode.

Kurs angielskiego

Wymaganiem, ktore Au Pair powinna spelnic zeby zaliczyc rok, jest uczeszczanie na kurs. Najczesciej wybierany jest angielski. Sama tez wybralam szlifowanie angielskiego. Moja LCC zaproponowala mi College oddalonyo godzine jazdy ode mnie, co jest zupelnie bez sensu, biorac pod uwage ze n sojej stronie ma cala mase roznego rodzaju innych instytutcji oferujacych takie kursy obok mnie. Wybralam wiec "English for internationals" i zapisalam sie na probny test. Szkola miesci sie w uroczym starym budynku z cegly i ma bardzo domowy wystroj co odrazu wzbudzilo moja sympatie. Mily starszy pan zapoznal mnie z testem i innymi informacjami na teat kursu. Okazalo sie nawet, ze byl w Polsce. W Ostrodziei Elku. Kurs na ktory sie kwalifikuje to przygotowane do egzaminu TOEFL, ktory planowalam zdawac bedac, wiec jest to strzql w dziesiatke jak dla mnie.
Jesli ktos jest zainteresowany kursem angielskiego a jest z okolic Atlanty to odsylam TU

Kindle fire

Kupilam sobie tablet zeby miec kontakt ze swiatem nietylko jak dzieciaki sa w szkole. Kindle fire marki Amazon. Szczerze mowiac niz specjalnego. 170$ z podatkiem. Wersja HD 50$ wiecej i ma dwa razy wiecej pamieci bo 16GB, obraz w wersji HD i chyba kamerke. Ja narzucilam sobie plan oszczedzania na bardziej potrzebne rzeczy i kupilam zwyklego Kindle fire.

"Life is about kicking ass. Not kissing it."

Miesiac w Georgii

Jutro mija dokladnie miesiac jak jestem w Georgii. Nie byl to dla mnie latwy czas, mialam problem z zaaklimatyzowaniem sie. Z dzieciakami dogaduje sie znacznie lepiej niz na poczatku, Hostka tez okazala sie wspaniala i bardzo sie ciesze, ze to do niej trafilam (zawsze moglo byc gorzej :P). W gruncie rzeczy to mamy wiele wspolnego. Powiedziala mi tez, ze chlopcy i ona mnie lubia, i bardzo by chciala zebym po tym roku zostala na kolejny.

Wspomoge sie pytaniami podsumowujacymi miesiac u host rodziny od innej Au Pair:

1. Co się u mnie zmieniło przez ten czas? Caly moj plan dotyczacy przyjazdu do Ameryki, ale mam juz nowy i wiem, ze nic nie dzieje sie bez przyczyny! :D

2. Czy żałuję?
Moze troche.

3. Czy coś bym zmieniła?
Nic :)

4. Czy tęsknie za Polską?
Tak, ale to dlatego, ze z mojej wlasnej winy siedze za duzo w domu, zamiast gdzies wyjsc z innymi Au Pair. Teraz to sie zmieni :) A jesli juz tesknie za Polska, to za moimi zwierzetami i polska kuchnia...

5. Co mogę powiedzieć o Host Family?
Poczatki byly trudne. Czulam sie tu jak niewolnik, dzieciaki byly wredne, hostka tez niezbyt sympatyczna. Chcialam byc traktowana jak czlonek rodziny, a bylo zupelnie inaczej. Po pewnym czasie zrozumialam, ze nie moge sie tak latwo poddac i od tego czasu jest coraz lepiej. Z hostka tez sie super dogaduje. Wiem, ze to jeszcze nie do konca jest to co chcialam, ale to przeciez dopiero poczatek. I ciagle mam w glowie zdanie mojego przyjeciela "gdyby nie te wredne bachory, to bys nie byla w USA". Stuprocentowa racja.

6. Jaki mam kontakt z host dzieciakami?
Teraz nie jest zle. Jeden wyjatkowo lubi mi grac na nerwach, ale i tak nie jest zle. Da sie przezyc. Szkoda tylko, ze te dzieci sa non stop zaabsorbowane Xboxem albo Wii...

7. Jakie plany na przyszłość?
Zabawa, nauka angielskiego i zwiedzanie! Carpe diem!
I wiecej zdjec i postow na blogu, i postaram sie zeby byly ciekawsze :P

8. Co mogę powiedzieć przyszłym au pair?
To nie jest latwa praca. Moze sie trafic super rodzina, a moze sie trafic sie taka, u ktorej czasami trzeba zacisnac zeby i robic swoje.

9. Czego mogę sobie życzyć?
Zeby entuzjazm mnie nie opuscil, i mysl ze nic nie dzieje sie bez powodu.

10. Co mi się podoba w USA?
Tanie slodycze i ubrania :D, kultura na drodze - jazda w USA to przyjemnosc, muzyka country w radiu :P.

11. Czy podoba mi się GEORGII?
Poki co nawet tak, nie jest to stan moich marzen, bo wole polnoc, ale nie moge narzekac.

12. Czy mam z czymś problem?
Zawsze parkuje moim wielkim autkiem na koncu parkingu, myla mi sie amerykanskie monety.

13. Co lubię jeść a czego nie?
Maslo orzechowe... Jem lyzka prosto ze sloika... I wszystko co zawiera maslo orzechowe: ciastka itp
Nienawidze nic co mozna wsadzic do mikrofali i nic co jest dietetyczne - bez tluszczu, cukru itp.

14. Co będzie za rok?
Hmmm czuje, ze zostane na drugi :)

I'm lovin it

Wczoraj mialam beznadziejny humor i na dodatek zaplanowane spotkanie aupairek z mojej okolicy, na ktore nie bardzo chcialo mi sie isc. Pojechalam wiec odebrac leki, o ktore prosila mnie HM i przy okazji wpadlam do TjMaxx. Zaluje ze na zakupy mialam tylko ok 100$, i wiem ze pojscie tam z cala tygodniowa pensja byloby glupota. Wyszlam z torba z Nine West za niecale 30$ (z 89$) i sportowym stanikiem Adidasa za niecale 15$ (z 25$). Torebke Donny Karan za 80$ zostawilam sobie jako cel na nastepny raz.

 

 

Komunikat

U. Pawlak i T. Gajewski nie sa tu mile widziani.

Dziekuje

Dziecinstwo

Przez ostatnie dni bardzo intensywnie myslalam o tym, jakie beznadziejne dzienctwo maja dzieciaki, ktorymi sie opiekuje. I jak bardzo razacy jest udawany entuzjazm rodzicow wobec dzieciakow i brak jakiejkolwiek dyscypliny i wymagan.
Zaczne od tego ze codziennie rano dzieciaki dostaja mikrofalowe sniadanie - pancakes albo waffles. Lunch do szkoly tak samo sztuczny - chrupki, kanapki z chleba tostowego i szynki z dodatkiem wody, albo jakies jedzenia z restauracji typu pizza, albo cos a la hamburger. W samochodzie w drodze do szkoly kazdego dnia jest meksyk. Dzieciaki sie wydzieraja, kopia w siedzenia, nie laska odpowiedziec "dziekuje" na moje "milego dnia", zostawiaja po sobie bajzel. To samo jak ich odbieram, zawsze nadasani jak osy, zawsze chamscy i wredni, nie maja zadnego szacunku do mnie, komentuja moja jazde, to co sie dzieje na drodze i ogolnie zachowuja sie jakby zjedli wszystkie rozumy. W domu jedza precle, chrupki, ewentulanie cos z zamrazarki (pizza rolls, nuggetsy), ale pierwsze co robia to wlaczenie Xboxa i telewizji. I Disney Channel leci na okraglo dopoki matka nie wroci do domu. W miedzyczasie starszy pyskuje, i traktuje mnie jak czlowieka drugiej kategorii, rzucaja w domu pilka (tylko czekam az cos zbija i bede mogla sie smiac pod nosem). Oni sa uzaleznieni od Xboxa, kiedy mlodszy przegrywa to sie wydziera na caly dom i dostaje ataku furii, nie idzie ich odciagnac od ekranu. To przykre ze dzieci tak traca dziecinstwo, szczegolnie ze klimat tutaj sprzyja aktywnosci na zewnatrz. Poza tym te dzieci nie sa nauczone porzadku. Wiem, ze to moje zadanie po nich sprzatac i ze dzieci robia bajzel. Ale te dzieci robia taki balagan ze nie ma slow zeby to opisac, nigdy po sobie nie sprzataja. Wspolczuje im, takie zachowanie w doroslym swiecie w przyszlosci nie przejdzie. Co do hostki, to taka sytuacja jej odpowiada. Prawda jest taka ze ona w dupie ma te dzieci, mowiac kolokwialnie. Gdyby naprawde o nich dbala, to by przystala na moja propozycje gotowania im normalnych obiadow, albo chociaz sama by im cos zrobila chociaz w weekend. Zycie tych dzieci kreci sie wokol TV, Xboxa i dodatkowych zajec po powrocie ze szkoly. W weekendy tez albo telewizja albo jakies sporty. Szkoda mi ich. Jako dorosli nie beda mieli zbyt szczesliwych wspomnien. JA naprzyklad jak wspominam swoje dziecinstwo to widze, ze w weekendy jezdzilam z tata na zajecia jazdy konnej, albo na dzialke, ze zawsze jedlismy wspolnie obiad w kazdy weekend, i ze nigdy nie bylo to cos z zamrazarki tylko prawdziwy polski wspanialy obiad, ze czesto rodzinnie jezdzilismy na rowerach, albo chodzilam z mama na basen, i chodzilismy do kina i teatrow. Do szkoly tez dostawalam pyszne kanapki zrobione przez rodzicow, a ze szkoly odbieral mnie dziadek i kupowal mi bulki z makiem w piekarni naprzeciwko szkoly, a potem szlismy do Lazienek i spacerujac jedlismy lody i podziwialismy pawie. I wcale nie czuje jakiegos zalu, ze nie mialam Xboxa, albo iPhona (obaj chlopcy je maja, a maja dopiero 8 i 10 lat), i ze jak bylam mala to moglam z komputera tylko jak mama przyniosla swoj z pracy, a wlasny ze stalym internetem mielismy dopiero jak mialam 12-13 lat. Za nic bym sie nie zamienila z tymi dzieciakami. Moze maja wszystko co chca i robia co chca, ale wiem, ze moje dziecinstwo bylo o wiele bardziej radosne i szczesliwe.

Okolica i moj pokoj.

Zrobilam zdjecia mojej ulicy, jedne sa z dzisiaj, inne sprzed paru dni i zdjecia mojego pokoju z pierwszych dni pobutu tutaj. To jest osiedle snobow, zupelnie sie rozni od tego z Oakdale, NY.

Ogrod na tylach domu

 



Widok z mojego okna

 



Widok z zewnatrz na jeden koniec ulicy

 

Moj pokoj

Veterans Day

W Polsce Dzien Niepodleglosci, a w USA 11 listopada przypada Veterans Day. Co to za swieto? Oto co mowi Wikipedia:

Dzień Weteranów (ang. Veterans Day) - amerykańskie święto mające na celu uhonorowanie weteranów służących w siłach zbrojnych Stanów Zjednoczonych. Obchodzone jest 11 listopada, w rocznicę zawarcia rozejmu po I wojnie światowej, w ten sam dzień co Święto Niepodległości i Dzień Pamięci w innych krajach. Mimo że święto poświęcone jest pamięci wszystkich weteranów, żywych i zmarłych, jego celem jest uczczenie głównie żyjących żołnierzy i wyrażenie podziękowania za ich służbę krajowi. Pamięci zmarłych żołnierzy poświęcone jest oddzielne święto, Memorial Day, obchodzone w maju^[1].
W Dzień Weteranów zamknięte są urzędy federalne, banki oraz większość urzędów stanowych i szkół. Otwarte są zazwyczaj inne przedsiębiorstwa i sklepy. Jeżeli 11 listopada przypada w sobotę, obchody Dnia Weteranów są przesunięte na poprzedzający ją piątek, a gdy 11 listopada przypada w niedzielę, obchody przesunięte są na następujący po niej poniedziałek^[1].
Święto 11 listopada zostało ustanowione w 1919 roku przez prezydenta Stanów Zjednoczonych Woodrowa Wilsona pod nazwą Armistice Day (pol. dzień rozejmu) aby uczcić rocznicę zakończenia działań wojennych podczas I wojny światowej. Prezydent Dwight Eisenhower ustanowił ten dzień świętem narodowym pod nazwą Dzień Weteranów proklamacją z 1 czerwca 1954 roku^[2].
 

Homesickness or just being lazy?

Wielki **** z moich planow uczenia sie angielskiego i cwiczenia. Nie wiem co to, czy jesienna depresja, czy po prostu mi sie nie podoba w tej Georgii, czy moze sie rozleniwilam, wiem jedno - marnuje czas. Mialam uczyc sie do TOEFL'a zeby za rok startowac do collegu, a nie robie nic w tym kierunku. To samo z cwiczeniami. Tylko siedze w tej chacie i ciagle jem. Mam bardzo duzo wolnego czasu, a tymbardziej w tym tygodniu mialam go az nadto. Co z tym zrobilam? ZMARNOWALAM. Musze sie wziac za siebie. Musze sie w koncu zmotywowac w sobie. Zrozumiec, ze poki co musze siedziec w tej Georgii i ze ten czas trzeba jakos sensownie spozytkowac. W koncu jestem w USA i chce zaczac nowe zycie. A nie zrobie tego siedzac na tylku i gapiac sie przez okno albo w ekran komputera. Od jutra obiecuje sobie, ze:

• zaczne codziennie skakac na skakance
• w tygodniu cwiczyc z Ewa Chodakowska
• nie bede jadla nic co mozna przygotowac w mikrofali
• nie bede jadla bogatych w cukier platkow na sniadanie
• nie bede zjadac dzieciom slodyczy :P (tak, zjadlam im czekoladowe dropsy!...)
• codziennie przez conajmniej godzine bede sie uczyc do TOEFL'a
• codziennie bede sie uczyc angielskich slowek
• w koncu napisze posta o mojej okolicy, ktorego obiecalam Robertowi :D

Luzniejszy tydzien...

Host mom pojechala w podroz sluzbowa, wiec dzieciarnia zostala oddelegowana do ojca. I ona i oni wracaja dopiero w sobote. Do tego czasu ja musze tylko odbierac ich ze szkoly o 2 i czekac az przyjedzie po nich pozniej tata i zawiezie na zajecia sportowe. Wolny czas zamierzam spedzic na skakaniu na skakance, cwiczeniu z Ewa Chodakowska, uczeniu sie angielskiego z ksiazka przygotowujaca do egzaminu TOEFL i czytaniu ksiazki, ktora pozyczylam od C.

Nie mam pojecia dlaczego jakosc taka beznadziejna

 

Akcenty zwiazane z futbolem amerykanskim pojawiaja sie wszedzie, a ja dalej nie rozumiem regul...

 



Zapomnialam wczesniej wstawic - halloweenowe jablko w karmelu, calkiem niezle, ale ich jablka sa zupelnie bez smaku...

 



 

Shopping

Zakupy w USA to sama przyjemnosc. Wszystko jest tutaj tanie w stosunku do Polski, oczywiscie patrzac na to poprzez pryzmat zarobkow w obu krajach. Kosmetyki kosztowaly mnie srednio 5$. Natomiast za wszystko zaplacilam 100$.

 

Co je amerykanska rodzina?

Swoje obserwacje opre na rodzinie u ktorej mieszkam; mama wiecznie na diecie z ogromnym parciem na wieczna mlodosc i nieskazitelny wyglad i dwoje chlopcow, ktorzy nie przywiazuja wagi do tego co jedza. Lodowkai zamrazarka wypchane sa po same brzegi roznego rodzaju mrozonkami i szybkim zarciem do podgrzania w mikrofali czyli np.: nuggetsy, pizza, parowka w nalesniku na patyku, nalesniki, wafle typu gofry itp. Reszta to roznego rodzaju serki topione i tym podobne, serowe paluszki (po prostu kawalek zoltego sera), masa sosow, mleko z dodatkiem wit. D, i maslo z dodatkiem soli... Czyli jesli chodzi o lodowke to wybor bardzo ubogi dla takiej osoby jak ja, ktora przed wyjazdem jadla bardzo bardzo zdrowo. Ale jest jeszcze "spizarnia", a w niej: platki, krakersy, ciastka, chipsy, czekolada, cala masa fasoli w puszcze, zupy i makaron w puszcze, makaron z serem do szybkiego ugotowania, proteinowe badziewie HM, galony wody gazowanej i coli zero i jeszcze wody z witaminami i weglowodanami dla dzieciakow, popcorn i chleb tostowy albo bulki typu "hamburger". Czyli dla zwyklego mieszkanca Polski nic ciekawego w takim domu nie ma. I mimo, ze wypchany po same brzegi jedzeniem to ja nie mam tutaj tak wlasciwie wyboru w kwestii posilkow. Nie ma tu nic co potrzebowalo by obrobki termicznej innej niz wsadzenie do mikrofali albo tostera.
Jak w takim razie moja rodzina goszczaca sobie radzi? O dziwo, dla mnie, bardzo dobrze. Dzieci jedza kazdego ranka nalesniki (wcale nie przypominaja nalesnikow i wystarczy je wsadzic do mikrofali of course) lub wspomniane wczesniej wafle. Wafle na pierwszy rzut oka wygladaja jak normalny gofer, przygotowuje sie je oczywiscie w opiekaczu/tosterze. Zapach nie ma nic wspolnego z goframi, ktore mi sie zamarzyly jak zobaczylam ten amerykanski szajs, a jesttak  bardzo cukrowy, ze ma sie wrazenie, ze tylko to w nich jest. Do tego dzieci wypijaja mleko z dodatkiem wit. D i tak wyglada ich sniadanie. Do szkoly w ramach lunchu biora cos w stylu malych chipsow w ksztalcie rybek, czasami pizze albo kanapke z chleba tostowego z szynka, ktora na opakowaniu miala napisane: z dodatkiem wody, co sprawilo ze odechcialo mi sie kanapki z amerykanska szynka. Kolacja i tzw. snack po przyjsciu ze szkoly skladaja sie z tego samego mniej wiecej co lunch, czasami zjedza jeszcze precle. HM jak mowilam jest na diecie proteinowej i szczerze mowiac nie bardzo wiem co je i chyba nawet nie jestem tego ciekawa.
Dzisiaj planuje rozmowe z HM i wreczenie jej listy tego co chce zeby kupowala dla mnie (czarny chleb, bialy ser, jogurt grecki Chobani, mieso, warzywa, owoce) i ozbaczymy co z tego wyjdzie :)

Za kierownica w USA

I od razu powiem, ze kierowanie w USA to bajka. Amerykanie lubuja sie w wielkich, paliwozernych SUV'ach i PICK UP'ach, obowiazkowo z automatyczna skrzynia biegow. Taki sam typ wielkiego auta trafil sie i mnie. Na poczatku jazda wielkim SUV'em marki GMC nie byla latwa, poniewaz drogi w mojej okolicy sa dosc waskie i zawieraja tylko po jednym pasie w kazda strone. Gdy jade z chlopcami do szkoly, pas w przeciwna strone oddzielony jest podwojna ciagla linia przez cala nasza podroz. Nie zdazylo mi sie jeszcze zeby komus przyszlo do glowy mnie tu wyprzedzic. Amerykanie jezdza bardzo spokojnie. Sa wyrozumiali i bardzo kulturalni na drodze. Nie przekraczaja predkosci i jada te 35-40 mil na godzine, ktore pokazuja znaki. A znaki w stanach sa bardzo czytelne, glownie sa na nich napisy, wiec nie trzeba sie uczyc znakow i ich znaczenia na pamiec. Jeden znak, ktory sprawil mi troche problemow na poczatku byl "STOP - all ways" - oznacza to, ze na skrzyzowaniu musi stanac kazdy samochod, a pierwszenstwo ma ten ktory stanal przed pozostalymi, czyli zalezy od momentu zahamowania przy linii.
Ciekawy jest tez system odwozenia i odbierania dzieci ze szkoly. Staje sie w kolejce podjezdzajacej pod szkole z nazwiskiem dziecka na szybie. Samochody ustawiaja sie juz na pol godziny przed koncem zajec i obowiazkowo trzeba wylaczyc silnik czekajac na dzieciaki. Praktycznie wszystkie samochody to wielkie wypasione SUV'y i PICK UP'y. Potem kazdy podjezdza, odbiera dzieci i odjezdza, przy wyjsciu stoja ludzie kierujacy ruchem, wiec wszystko przebiega plynnie. Trzeba tylko uwazac na wyjezdzajace SCHOOL BUS'y. To samo z rana, tyle, ze nie trzeba stac i czekac a tylko wystarczyu podjechac, zostawic dzieciaki i wracac. I te momenty bez dzieciakow sa moimi ulubionymi, bo wszystkie stacje, ktore mam w samochodzie sa tylko z muzyka COUNTRY :D Niesamowity klimat, jechac sobie wielkim GMC z COUNTRY wydobywajacym sie z glosnikow. Ta muzyka jest idealna do jazdy samochodem.
I jeszcze a propos wspomnianych SCHOOL BUS'ow; trzeba bezwzglednie sie zatrzymac jesli widzi sie nadjezdzajacy autobus, ktory miga czerwonymi swiatlami. Oznacza to, ze beda z niego wysiadac dzieci. Nawet samochody jadace z naprzeciwka musza sie zatrzymac i to w dosc duzej odleglosci.

Pierwszy tydzien w USA cz. 6 - ST. JOHN'S UNIVERSITY

Migdalowy